Shiba inu

Een aanbevolen methode om uw Shiba te trainen is die van de passieve weerstand. Dit specifieke ras houdt van aandacht, vrijheid en verveelt zich snel. Door de aandacht die u aan uw Shiba Inu besteedt te doseren kunt u de hond africhten om het door u gewenste gedrag te vertonen. U straft hierbij ongewenst gedrag af door de hond te negeren en beloont gewenst gedrag door veel (positieve) aandacht aan het dier te besteden. Het is aan te raden om zo veel mogelijk gebruik te maken van mentale kracht in plaats van fysieke kracht bij het trainen van een Shiba. Door gebruik te maken van fysieke maatregelen om uw hond te trainen kunt u het vertrouwen van het dier verliezen. De Shiba zal dan nog lastiger worden om af te richten. U doet er goed aan zo rustig mogelijk te blijven en uw emoties in bedwang te houden bij het trainen van een Shiba Inu. Honden kunnen woede en frustratie aanvoelen en zullen hier vaak op negatieve wijze op reageren.

Hoe sneller je je puppy begint op te leiden, hoe beter - voor jullie beiden. Maar je moet begrijpen welke fasen een puppy doorloopt als hij opgroeit, zodat je realistische verwachtingen krijgt van zijn gedrag en leervermogen.

Bepaalde basistraining kan je starten van zodra je je puppy mee naar huis hebt genomen. De optimale tijd om met gehoorzaamheidstraining te beginnen, is wanneer je pup 9 tot 12 weken oud is. Onthoud dat training heel wat verschillende zaken kan inhouden. Ik wil niet suggereren dat je je 8 weken oude puppy moet beginnen klaarstomen voor behendigheidswedstrijden! De africhting moet beginnen met de basis - je puppy het woord “Nee!” leren en huistraining.

Socialisatie puppy

Socialisatie is de volgende stap - experten wijzen erop dat je hiermee best start tussen de 3 en 16 weken, om te garanderen dat je puppy opgroeit tot een goed opgevoede volwassen hond. En denk erom, socialisatie draait er niet om hem te leren dat hij de rechtse vork moet nemen aan tafel - je hond leren om vol zelfvertrouwen en op de juiste manier met eender welke sociale omgeving om te gaan, is een van de meest waardevolle en blijvende zaken die je hem kan leren.

Een goed gesocialiseerde hond zal vlot omgaan met alle soorten mensen en situaties, zelfs situaties die nieuw voor hem zijn. Met goede sociale vaardigheden zal je hond weinig of geen angst hebben voor objecten, mensen of andere dieren. En zelfs als hij ongerust is, zal hij zich snel herstellen en niet panikeren.

Kortom, een goed aangepaste hond die zich comfortabel voelt in elke situatie of omgeving. Hij zal misschien opgewonden zijn bij een nieuwe situatie, maar niet angstig. De truc is om positieve verwachtingen te scheppen telkens je je hond aan nieuwe situaties blootstelt.

Zelfs als je je pup slechts enkele minuten per dag traint van zodra je hem mee naar huis neemt, merk je al een groot verschil in zijn sociale vaardigheden en aanpassingsvermogen. Denk eraan dat puppies hun aandacht er maar heel kort kunnen bijhouden. Hou je lessen kort en leuk. Hoe lang kunnen ze er hun aandacht bijhouden? Dat hangt af van leeftijd, ras en hoe volwassen jouw individuele puppy is. Over het algemeen beperk je de trainingen best tot vijf à tien minuten per sessie.

Basiscommando's

Afhankelijk van de leeftijd en rijpheid van je puppy, zou je tussen de 3 en 6 maanden moeten beginnen met enkele basiscommando's als "sit" (zit), "heel" (voet) en "down" (lig). Het is belangrijk dat je realistische verwachtingen hebt van de mogelijkheden van je hond. Ik verwacht niet dat een hond naar de basiscommando's luistert met enige vorm van regelmaat vooraleer hij zes maanden oud is.

Puppytraining (en alle hondentraining) bestaat uit drie grote onderdelen, bekend als "PCP". Deze afkorting staat voor de drie dingen die je voortdurend in gedachten moet houden wanneer je je hond traint:

1. Geduld (Patience)
2. Rechtlijnigheid (Consistency)
3. Oefening (Practice)

Geduld is de sleutel voor elk trainingsprogramma met je puppy. De hoeveelheid geduld die jij opbrengt, draagt er rechtstreeks toe bij of je een gelukkige en goedgetrainde of ongelukkige en stoute hond krijgt.

Jij bent de volwassene, weet je nog? Jij bent de trainer, de leider van de roedel, en degene die leert hoe het moet. Je kan hem niet alles leren in één sessie of zelfs in een week van sessies. Wees geduldig. Als je gefrustreerd raakt tijdens het trainen van je puppy, eindig je de sessie op een positieve manier en stop je de training. Jaag je niet op en reageer je zeker niet af op je hond. Het is niet zijn schuld dat jij kwaad wordt - ok, misschien wel, maar dan nog is het aan jou om de controle te bewaren en de training op een andere dag verder te zetten.

Rechtlijnigheid is het tweede belangrijke onderdeel van de training. Het is uitermate belangrijk dat iedereen in de familie de hond dezelfde commando's geeft en hetzelfde gedrag toestaat. Ik kan dit niet genoeg benadrukken. Als iedereen in je gezin op dezelfde golflengte zit wat africhten betreft, zal je puppy sneller en grondiger getraind worden dan je je kan inbeelden.

Iedereen in je huishouden moet dezelfde commando's gebruiken. Als iemand dan "Sit" (zit) zegt, weet je hond dat het betekent dat hij moet zitten. Niet "Lig neer", niet "Ga maar lekker eten" of "Je mag achter de kat aanrennen." Zitten betekent zitten. "Down" (lig) betekent "Down" (lig).

Ook consistent gedrag is belangrijk. Als één familielid de hond op de bank laat springen, kan iemand anders hem niet straffen voor datzelfde gedrag. Dat zal hem enkel in verwarring brengen, zodat hij uiteindelijk niet weet welk gedrag juist is. Hij zal dan proberen om beiden te doen, of geen van beiden. En een van beide gedragingen zal hem in de problemen brengen met het familielid dat op dat ogenblik in de kamer aanwezig is.

Oefening baart kunst. Het is een oud spreekwoord, maar het klopt. Oefenen is dé manier om je hond iets aan te leren. Eender wat. De les telkens weer herhalen tot het voor altijd in het geheugen van je hond gegraveerd staat. Dat is wat je wil. Je wil dat zijn reacties op jouw commando's een tweede natuur worden, waar hij bijna instinctief en vooral onmiddellijk naar luistert. Dat kan letterlijk het verschil betekenen tussen leven en dood voor je hond.

Elk succesvol trainingsprogramma moet een vorm van discipline hebben. Dit gezegd zijnde, laat me dit duidelijk maken: sla je puppy nooit. Laat me dit herhalen zodat er zeker geen vergissing in het spel is: sla nooit of te nimmer je puppy!

Om je hond te straffen als hij iets verkeerd deed, moet je

1. Je puppy op heterdaad betrappen, of
2. Stappen ondernemen om het ongewenste gedrag te vermijden.

Als je bij het binnenkomen van de woonkamer je hond ziet neerhurken om op het tapijt te plassen, moet je "Nee!" zeggen op een luide, scherpe toon, hem oppakken en buiten zetten. (Of hem aan de leiband doen en met hem naar buiten gaan.) Op die manier beseft je puppy dat hij iets heeft gedaan waarvan jij niet wilt dat hij het doet. Er is absoluut geen reden waarom je je puppy zou slaan, gewoon omdat hij doet wat er van nature in hem opkomt.

En, de waarheid moet gezegd, als jij aandacht aan je pup had besteed, zou je de signalen hebben herkend die hij gebruikt om aan te geven dat hij naar buiten moet. De fout ligt hier dus bij jou, en niet bij je hond. Je had de situatie kunnen vermijden door attenter te zijn voor de behoeften van je huisdier.

Dus, begin er vroeg mee, wees rechtlijnig, wees geduldig, oefen - en voor je het weet, heb je een hond die je met veel plezier altijd in je buurt hebt!

Heel wat mensen die voor het eerst een hondje in huis hebben, hebben veel vragen en problemen rond het zindelijk krijgen van hun pup. Sommige eigenaars vertellen dat hun hond van soms zelfs al meer dan zes maanden oud nog steeds in huis plast en/of poept. Dit zijn situaties die natuurlijk ongewenst zijn, maar waar je als eigenaar zeker iets aan kan doen!
Feit is dat een pup een aangeboren nestzindelijkheid heeft: tot vier weken oud eet de teef de ontlasting op, vanaf vier weken leeftijd bevuilt de pup zijn slaapplaats niet graag en doet zijn behoefte steeds in een bepaalde hoek van het nest. Als je een pup in huis haalt is hij meestal ongeveer twee maanden oud. Op dat moment moet je de aangeboren nestzindelijkheid die de pup heeft, gebruiken om snel een zindelijke hond te krijgen in huis. Je kan je terecht afvragen of wij honden zindelijkheid moeten aanleren. Het antwoord is neen, honden zijn sowieso zindelijk. Maar voor de hond is de woonkamer hetzelfde als wat wij bedoelen met buiten: Als hij zijn behoeften maar ver genoeg van zijn nest deponeert is het voor de hond al in orde. Als eigenaar dien je jouw hond dus niet zindelijk maar wel “kamerzindelijk” te maken. Dit is het aanpassen van de aangeboren zindelijkheid van de hond aan de wensen van de mens. De training moet beginnen zodra de pup in zijn nieuwe huis aankomt. Doe je dat niet, dan zal het proces (veel) langer duren. Rond de leeftijd van acht weken ontwikkelt een pup ook een “ondergrondvoorkeur”: hij kiest (samen met jou als je hem voldoende aanmoedigt) een bepaalde ondergrond en een vaste plek om zijn behoefte te doen.
 
Wat te doen om zo snel mogelijk van “ongelukjes” verlost te zijn:
Voorzie een periode van gemiddeld 2 weken om je pup zindelijk te krijgen en zorg dat je dan intensief met je hondje kan bezig zijn. (plan je verlof!)
⦁ Neem de pup heel frequent mee naar buiten: voor en na elke maaltijd, meteen als hij wakker wordt, na zijn speelkwartiertje en telkens hij wat verloren begint rond te draaien in huis.
⦁ Kies een vaste plek buiten

⦁ Ga mee tot aan de gekozen plek. Blijf niet in de deuropening staan in de hoop dat de pup zichzelf uitlaat. De pup zal dan vaak niets doen omdat hij snel terugloopt om jou te komen zoeken, zonder aan zijn plasje of kakje te denken.
⦁ Kies eventueel een commando dat je steeds geeft wanneer je wenst dat je pup zijn behoeftes doet (“plasje doen”, “doe snel”, …). Je hondje zal snel het commando met de actie associëren.
⦁ Beloon altijd als hij het goed gedaan heeft, met je stem, een knuffel of aai en eventueel met een snoepje.
⦁ Een ongelukje: zie je het niet gebeuren: ruim gewoon op en schenk er verder geen aandacht aan. Zie je het gebeuren: zeg dan “foei”of “nee” met luide stem, neem de pup op en neem hem mee naar zijn gekozen “toiletplaats”. Als het kan neem je het ongelukje daar ook mee naartoe om de boodschap heel duidelijk over te brengen. Blijf even met je pup op zijn toiletruimte staan.

Wat niet doen:
⦁ Straf niet of brul niet tegen je pup bij een ongelukje. Hij zal angstig en onzeker worden, waardoor er meer ongelukjes zullen gebeuren en waardoor hij zijn vertrouwen in jou als baasje zal verliezen. Haal zeker niet de neus van je hond door een plasje of drolletje. Dit heeft niet het minste positieve effect, integendeel!

Als je overdag een hele dag van huis bent, verwacht dan niet dat het zindelijk maken van een pup snel succesvol zal zijn. Wees bereid de schuld bij jezelf te zoeken en niet bij je pup als het zindelijk worden niet lukt of lang duurt. Consequentie en volharding zijn de sleutel tot succes.

Opmerking: Sommige fokkers of winkels maken het de nieuwe eigenaar extra moeilijk door de pups op een veel te kleine ruimte te houden en zelden of nooit vrij te laten rondlopen. Zo kunnen deze pups hun ontlasting niet op een “afgelegen” plek doen en worden het nestbevuilers. Deze pups hebben een grotere kans om chronisch onzindelijk te worden. Ga dit na voor je overgaat tot de aankoop van je pup. Een pup halen bij een fokker die er veel en goed mee bezig is bespaart je op vele vlak tijd en onnodige frustraties.

’s Nachts?
Een pup heeft een kleine blaas waarover hij nog geen goede controle heeft. Hij kan niet zomaar tien uur zijn plas ophouden! Neem je pup zo laat mogelijk op de avond nog even mee naar buiten en sta ’s morgens vroeger op om hem de kans te geven zijn volle blaas te ledigen. (bv. 23-24u ’s avonds en 5-6u ‘s morgens). Als dit lukt, kan je elke dag een kwartiertje later opstaan tot het gewenste uur is bereikt. Lukt dit niet, dan heeft jouw hondje nood aan een extra uitje in de tuin ’s nachts, en kan je tijdelijk best je wekker rond 2u ’s nachts instellen.

Zindelijk maar op de verkeerde plaats?
Je hondje gaat steeds in een bepaalde hoek van de living of in de gang of…
Herbegin je leerproces zoals hierboven beschreven. Om te voorkomen dat de pup of jonge hond in zijn oude gewoonte vervalt, reinig je de plek waar hij zijn ontlasting deed met een ammoniakvrij reinigingsmiddel. (ammoniak geurt te gelijkend met urine, en moedigt zelfs het herbevuilen van die plaats aan ipv het te ontmoedigen). Plaats zijn eet- en drinkbak op die plek of zijn mandje, de hond is niet geneigd die plaatsen te bevuilen. Zijn er zelfs dan nog ongelukjes, plaats de hond dan in een bench wanneer je niet op hem kan letten.

“Deemoedsplasjes”
Veel eigenaars vragen wat ze er aan kunnen doen als hun pup of jonge hond plast wanneer ze thuiskomen of wanneer er bezoek over de vloer komt.
In de wolven- en hondenwereld is het normaal dat pups een plasje doen bij het begroeten van hoger geplaatste soortgenoten. Het is dus eigenlijk een actieve uiting van erkenning van jou als baas. Straffen is geen oplossing, integendeel, de pup wordt nog onderdaniger en ook angstig en zal nog vaker plassen!
Oplossing: negeren! Doe bij thuiskomst alsof de pup niet bestaat, negeer zijn begroeting. Vraag aan je bezoek hetzelfde te doen. Pas wanneer de pup volledig rustig geworden is, haal je hem aan. Binnen enkele dagen ben je van deze plasjes verlost.

Belangrijk:

· Begin dadelijk
· Wees consequent
· Beloon
· Anticipeer

Punten waar we op moeten letten:
⦁ Laat de hond bij het naar binnen en buiten gaan altijd wachten (zitten) tot jij eerst bent voorgegaan.
⦁ Wees consequent. Als hij vandaag iets niet mag, dan mag hij dat morgen ook niet. Anders breng je hem alleen maar in verwarring. Consequentie geeft hem duidelijkheid en rust. Als je de hond een opdracht (commando) geeft, zorg er dan voor dat hij deze steeds uitvoert. Geef dus geen commando als je niet meteen kunt corrigeren indien hij dit commando negeert.
⦁ Borstel je hond dagelijks. Doe dit op alle plekken van het lichaam. Hij moet dit toestaan omdat dit een zeer dominant gebaar is.
⦁ Als de hond niet aan de kant gaat omdat jij eraan komt, heeft hij niet voldoende respect voor jou en daagt hij je in feite uit. Loop dan gewoon door zonder je in te houden. Een keer tegen hem opbotsen kan geen kwaad. De hond zal de volgende keer aan de kant gaan want jij bent de baas.
⦁ Ga over je hond heenstaan. Als hij dit niet aanvaardt, lijn je hem aan en ga je alsnog over de hond heenstaan. Als je merkt dat er geen enkel probleem is dan kun je een stapje verder gaan en de hond aan de voorkant optillen met beide handen. Dus net achter de voorpoten optillen.
⦁ Leg je hand regelmatig op de snuit van je hond. Doe dit zó lang tot hij dit zonder probleem toelaat. Je gaat daarna een stapje verder door de snuit vast te nemen en heen en weer te bewegen richting borst. Hiermee boots je het snuitbijten na, wat de dominante hond bij andere honden doet om zijn plaats in de roedel duidelijk te maken.
⦁ Als je de hond nodig hebt, laat hem dan steeds naar jou toekomen. De mindere gaat steeds naar de meerdere.
⦁ Laat de hond ook niet op eigen initiatief naar je toekomen. Wil hij dit wel, stuur je hem weer weg en laat hem pas later op commando naar je toekomen.
⦁ Zorg ervoor dat iedereen in het gezin op dezelfde manier met de hond omgaat.
⦁ Geef de hond eten nadat het gezin eten heeft gehad.
⦁ Laat de hond wachten vooraleer hij mag eten en geef een commando wanneer hij mag beginnen.
⦁ Blijf consequent, jij bent de roedelleider.